Τελευταία Νέα
A proposed law would require Swedish courts to provide an interpreter to any non-Swedish-speaking defendant who requests one. It is currently up to the courts to determine whether there is a need for an interpreter in a legal proceeding. Supporters of the new law, which is based on a European Union directive, say it will strengthen suspects' rights both in police questioning and in trials. "This would involve stronger rights for suspects and defendants throughout the legal process," says Jennie Bergling, a public prosecutor at the Legal, Financial, and Administrative Services Agency (Kammarkollegiet), which is responsible for accrediting interpreters and translators. However, the recommendation that courts hire accredited interpreters highlights an ongoing concern about the country's lack of qualified interpreters. Sweden currently has 204 accredited legal interpreters, which may not be enough to meet the demand
American software developer and producer. Its main activity is to develop operating systems and software for PC. His best sales are the Windows operating system and the MICROSOFT Office suite. MICROSOFT's business strategy has enabled it to spread its Windows operating system on the majority of desktops & looks forward to have the same penetration in mobile devices.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ στην ΑΘΗΝΑ
ΜΑΖΙ ΜΕ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ,
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Οι εργαζόμενοι και η κοινωνία στη χώρα μας δίνουν μια σπουδαία και διαρκή μάχη την τελευταία τριετία, ενάντια στα σκληρά μέτρα λιτότητας και στην ανελέητη φορολογική επιβάρυνση από τις πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις των Μνημονίων. Στη μάχη αυτή πολλές φορές στάθηκαν αλληλέγγυα συνδικάτα και κοινωνικά κινήματα από όλη την Ευρώπη. Διοργανώθηκαν, μάλιστα, και Ημέρες Πανευρωπαϊκής Δράσης ενάντια στη λιτότητα, με σημαντική συμμετοχή από άκρη σε άκρη σε όλη την ήπειρο.
Με την ένταξη και άλλων χωρών (Πορτογαλία – Ιρλανδία - Κύπρος)
Athen Juno 2013
Zu Beginn dieses Sommers soll in Athen das so genannte Alter Summit stattfinden. Dabei handelt es sich um eine Konferenz, zu der bisher vor allem reformistische Organisationen aufrufen. Ihrer Meinung nach, soll vorrangig diskutiert werden, wie ein „soziales und demokratisches" Europa „geformt" werden soll. Gegen ein soziales, wie auch demokratisches Europa ist natürlich nichts einzuwenden. Doch gerade unter diesem Slogan wurde in den vergangenen Jahren die Verteidigung der Arbeiterdemokratie den Bedürfnissen der bürgerlichen Demokratie, die Verteidigung sozialer Rechte der Verteidigung des jeweiligen Standorts, untergeordnet.
Beides war weniger ein Problem der Begrifflichkeit. Es war ein Problem der sozialdemokratischen Führung. Es wurden möglichst schwammige Begriffe benutzt, um möglichst wenig Verpflichtungen im praktischen Kampf gegen das Kapital auf sich zu nehmen. Das war auch der Fall auf der Konferenz in Florenz, im November 2012 an der sich Genoss*innen von REVOLUTION beteiligten. Die gleichen Kräfte, die auch jetzt wieder zum Alter Summit nach Athen aufrufen, blockierten einen tatsächlich europaweit koordinierten Widerstand.
Συμβολή στο διάλογο για το μεταναστευτικό και το άσυλο
Με σκοπό τη συμβολή της στο δημόσιο διάλογο, η Ύπατη Αρμοστεία προσεγγίζει τα ζητήματα του ασύλου και της προστασίας των προσφύγων (που αποτελούν αντικείμενο της εντολής της) σε συνδυασμό με το γενικότερο μεταναστευτικό ζήτημα στην Ελλάδα.
Στο πλαίσιο των «μικτών μεταναστευτικών ροών», οι έννοιες του πρόσφυγα και του μετανάστη δεν είναι πάντοτε διακριτές, όμως κάθε κατηγορία απαιτεί διαφορετική αντιμετώπιση. Η ουσιαστική βελτίωση και εξυγίανση του συστήματος ασύλου, δεν λύνει βέβαια από μόνη της τα προβλήματα που δημιουργεί η μαζική παράτυπη μετανάστευση, μπορεί όμως να έχει σημαντικά οφέλη για τη χώρα. Ποιά πρέπει να είναι τα βασικά χαρακτηριστικά ενός δίκαιου και αποτελεσματικού συστήματος ασύλου και πού βρισκόμαστε σήμερα;
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα, είναι αυτό του εγκλωβισμού χιλιάδων μεταναστών χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα, αλλά και αιτούντων άσυλο, στην Ελλάδα. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα στο υπάρχον νομικό πλαίσιο, και ποιές αλλαγές (νομοθετικές, διοικητικές ή σε επίπεδο στρατηγικής) μπορούν να δρομολογηθούν; Αποτελούν λύση οι εξαγγελίες ή προτάσεις για μαζικές απελάσεις, ταξιδιωτικά έγγραφα, σφράγισμα των συνόρων ή δημιουργία 30 νέων χώρων κράτησης;
Εάν κανένα μέτρο από μόνο του δεν αρκεί για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την υπάρχουσα κατάσταση, ποιά δέσμη μέτρων θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση ενός σοβαρού διαλόγου για τη διαμόρφωση μιας εθνικής στρατηγικής για το μεταναστευτικό και το άσυλο;
Οι 20 ερωτήσεις-απαντήσεις που ακολουθούν, επικεντρώνονται καταρχήν σε μια σειρά θέματα που αφορούν το άσυλο και τη διεθνή προστασία των προσφύγων, που αποτελούν και τον πυρήνα της εντολής της Τ.Α. Στη συνέχεια, επεκτείνονται και σε ορισμένες πτυχές του γενικότερου μεταναστευτικού ζητήματος που έχουν επανειλημμένα απασχολήσει το δημόσιο διάλογο, σε μια προσπάθεια εμπλουτισμού του με σκέψεις, διαπιστώσεις και προτάσεις.
Πρόσφυγες και Μετανάστες: Έχει νόημα σήμερα η διάκριση;
Πρόσφυγες είναι τα άτομα που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα καταγωγής τους ή συνήθους διαμονής τους (στην περίπτωση των ανιθαγενών), εξαιτίας δικαιολογημένου φόβου δίωξης, για λόγους που σχετίζονται με τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, την εθνική ή φυλετική τους προέλευση, τη θρησκεία τους, ή με το ότι ανήκουν σε μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα. Για τους παραπάνω λόγους, δικαιούνται άσυλο και διεθνή προστασία στη χώρα όπου καταφεύγουν. Στην ευρύτερη έννοια των δικαιούχων διεθνούς προστασίας, συμπεριλαμβάνονται και τα άτομα τα οποία, χωρίς τον παραπάνω φόβο δίωξης, κινδυνεύουν να υποστούν σοβαρή βλάβη, λόγω ένοπλων συρράξεων ή γενικευμένης βίας. Χαρακτηριστικό και των δυο περιπτώσεων είναι ότι οι πρόσφυγες δεν μπορούν να απολαύσουν προστασίας στη χώρα καταγωγής ή συνήθους διαμονής τους.
Μετανάστες είναι τα άτομα που εγκαταλείπουν τη χώρα καταγωγής τους προσβλέποντας σε καλύτερες συνθήκες εργασίας και γενικά διαβίωσης, στις χώρες τελικού προορισμού τους. Αν και ολοένα περισσότερο σήμερα οι λόγοι του ξεριζωμού είναι αναγκαστικοί, παρά αποτέλεσμα «ελεύθερης επιλογής» (ιδιαίτερα σε περιπτώσεις φυσικών ή περιβαλλοντικών καταστροφών ή απόλυτης φτώχειας), οι μετανάστες έχουν καταρχήν τη δυνατότητα να επιστρέψουν στην πατρίδα τους όποτε το θελήσουν, σε αντίθεση με τους πρόσφυγες.
Η διάκριση των δύο κατηγοριών εξακολουθεί να έχει νόημα και μεγάλη σημασία, δεδομένου ότι οι πρόσφυγες, ελλείψει εθνικής προστασίας, προστατεύονται από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων και άλλα διεθνή και ευρωπαϊκά κείμενα. Σο δικαίωμά τους να ζητήσουν άσυλο αποτελεί βασική αρχή της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επομένως, η χορήγηση ασύλου δεν αποτελεί πράξη «φιλανθρωπίας» ούτε εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της Ελλάδας, αλλά υποχρέωσή της με βάση τις διεθνείς συνθήκες, την ευρωπαϊκή και την ελληνική νομοθεσία.
Ακολουθήστε με
Fork Studios